jota
Upajam się poezji winem,
przyjmuję komunię prozy.
Ciało przeminie,
duch się odrodzi
choćby w najlichszym „i”.
Wśród miliona zwrotek
O(d)tworzysz mnie TY,
który Jesteś Słowem.
autor
DoroteK
Dodano: 2019-07-12 07:27:48
Ten wiersz przeczytano 4307 razy
Oddanych głosów: 86
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (97)
Witaj Dorotko:)
Chyba dałaś tym wierszem pole do popisu niejednemu
czytelnikowi:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Dobry zwięzły przekaz.
Życzę miłego dnia
wyszedł wiersz nie patrząc na poglądy
Mam wrażenie, że to jeden z najwartościowszych wierszy
jakie tutaj czytałem, a czytałem ich wiele i od kilku
lat.
Moje najszczersze gratulacje Dorotku.
Wiara potrafi podnieść z kolan.
Wiersz z dużym podobaniem
Pozdrawiam :)
tutaj się zatrzymam na dłużej, niesamowita miniatura,
upajam się.
pozdrawiam:)
Bardzo dobry przekaz,cała Ty Dorotko,serdeczności :)
Sądzę, że poezja z wiarą związana,
na kolanach nie chce być odbierana.
Bardzo fajne mini. Tylko chwalić.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)
bardzo piękne ...
mariat: w komentarzu przedstawiłam swój odbiór
wiersza. Różne interpretacje (jak słyszałam) świadczą
dobrze o wierszu. Pozdrawiam:)
tsmat - pióro jest artefaktem...
Ciekawy wyraz wiary w reinkarnację,
obyś tylko nie odrodziła się piórem. Pozdrawiam z
podobaniem.
;)
Poezja potrafi zaszumieć jak wino w głowie zwłaszcza w
niedopowiedzianym słowie... Każdy poeta ma nadzieję,
że jego wiersze sięgną po wieczność, pozdrawiam i
dziękuję bardzo za gratulacje :)
Ależ Marian Czyż nie widzisz dwóch pierwszych linii
tego tekstu? Szczególnie drugi wers dobitnie o tymówi
o czym piszę. Wyższa literaturę i równa ją z Bogiem...
Wszystko na świecie jest śmiertelne. Z wyjątkiem wiary
w nieśmiertelność. W każdym razie życzę, by Ci się
spełniło...