jota
Upajam się poezji winem,
przyjmuję komunię prozy.
Ciało przeminie,
duch się odrodzi
choćby w najlichszym „i”.
Wśród miliona zwrotek
O(d)tworzysz mnie TY,
który Jesteś Słowem.
autor
DoroteK
Dodano: 2019-07-12 07:27:48
Ten wiersz przeczytano 4356 razy
Oddanych głosów: 87
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (98)
Wszystko na świecie jest śmiertelne. Z wyjątkiem wiary
w nieśmiertelność. W każdym razie życzę, by Ci się
spełniło...
Ależ Joe - czy w wierszu Dorota coś pisze na ten
temat? Nie zmieniajmy sensu wiersza. Ja nic przeciwko
Bogu w tej miniaturce (dobrej miniaturce) nie
wyczytałam. Bóg dał talent poecie i poeta to
wykorzystuje, potem Bóg go wyniesie i położy w
bibliotekach na półkach.
Dobry. Pozdrawiam.
świetny wiersz pozdrawiam
@Mariat, chyba poranna kawa była za słaba.
1. Nie będziesz miał Bogów cudzych przede mną -> Bóg
jest jeden w trzech osobach: Bóg Ojciec, Syn Boży i
Duch Święty -> więc nadawanie boskości, czy też
wielbienie sztuki,czy np. co w tym kraju jest
nagminne, modlenie się do kobiet na obrazach czy niby
świętych, jest jawnym bluźnierstwem. To są dzieła
Pana, nic więcej - jak drzewa, zwierzęta, kwiaty itp.
można za nie dziękować w modlitwach do Boga, jednak
wielbienie ich, to jawny grzech.
Ten tekst jest skrajnie bluźnierczy, temu mi tak się
podoba, mimo banalność i wtórności myśli. Jednak sama
kompozycja pachnie smołą piekielną, oraz potępieniem
wiecznym i dlatego, tak mnie urzekła i w mych oczach
jest śliczna... ;-)
To prawda, słowa bywają wieczne...
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam:)
Piękne:)
Upić się poezji winem - to dopiero duchowa rozkosz.
:):)
Brzmi intrygująco, ambitnie i (u)lotnie - co do joty.
Moim zdaniem inteligentnie nawiązałaś do liturgii
słowa, ale nie wiem czemu przewrotnie skojarzyło mi
się z reinkarnacją :)
Reasumując: nie warto niczego upraszczać ani
przeoczyć. Świetny wiersz.
Dobrego dnia!
Bardzo na TAK...perełeczka jak napisał TOMash.
Dorotko! Bingo.
Krzemanko - a co tu ma pierwsze przykazanie, przecież
nic na temat w miniaturce, ja odebrałam - że ja Bóg
zechce to przekazy poetów nie zaginą, Bóg kieruje
wszystkim i obdarzył po to niektórych łaską i talentem
w pisaniu, żeby nie zaginęło, oczywiście pod
warunkiem, ze talentu nie zmarnują, nie spalą dzieci
po śmierci szuflad, co najczęściej się dzieje, albo
oddadzą komuś z myślą, że coś z tego będzie, a to
niekoniecznie wyjdzie pod nazwiskiem autora. Bo taki
jest świat.
Bardzo dobry.
Pozdrawiam :)
Pozwolę obie za Krzemanką.
Pozdrawiam
Ciekawy przekaz
miłego dnia:)
Ciekawy przekaz
miłego dnia:)