Julia albo szczepionka na jad kobry

na moim balkonie kwitnie szaleństwo,
tej nocy śniły sie kwiaty paranoi.
wierszom nie trzeba wierzyć,
by uciec od siebie dostatecznie daleko.
- cisza Juliet, jest już tylko cisza.
to jedno istnieje naprawdę.

z moich ścian, z kobietą na gorącym poddaszu.
słowa - barwią skórę na purpurowe "wczoraj".
a przecież wczoraj nigdy nie nadejdzie Julio.
bo jutro, to tylko historia naxt generations.

są magiczne, śmiertelnie zaklinają kamień.
do żywego. na wszystkich dostępnych bogów:

- Messer nam chrzcił liturgię i wilki opowiadał.
do snu szeptał przydrożne obrazy i przezrocza.
z popiołu w popiół. obracam ten czas,
i męski punkt widzenia twoich przedmiotów.

w rekach trzymając małą, milczącą Julię.

autor

Kornelius

Dodano: 2009-12-13 11:43:46

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie