Jutro
Wiesz, jutro będzie jaśniej, prościej;
wiatr już przegania ciemne chmury.
Nasz sad objęła cisza. Rośnie,
rumieńcem oblał się i tuli
jabłka przy ogniu liści zbrzydłych.
Ściegiem dwustronnym pająk począł
złudne przykrycie na bezskrzydłe.
Z nieporadnością wręcz uroczą,
od much ogania się, w oklaskach
wznosi pod niebo. Tajemnicą.
Zaświeci wkrótce pierwsza gwiazdka.
A dziś? Żurawie na nas krzyczą.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2016-10-26 11:09:31
Ten wiersz przeczytano 1948 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
piękna melancholia serdeczności
Piękny:)
Jak zawsze piękny wiersz Ewuniu Bardzo lubię Twoje
malowanie słowem
Pozdrawiam bardzo serdecznie :)
Piękny obraz przyrody, pozdrawiam cieplutko.
Jak zawsze pięknie Ewo, potrafisz
piórem namalować przecudny obraz.
Bardzo dziękuję i pozdrawiam cieplutko.
Bardzo melancholijny to wiersz?
Ewuniu, umiesz stworzyć niesamowity obraz przyrody…
Pozdrawiam bardzo serdecznie i uśmiech zostawiam:)
Zawsze u Ciebie Stello pięknie, tym razem upiększyłaś
przyrodę. Pozdrawiam Serdecznie
Jak zawsze u Ciebie wiersz sercem tworzony,miło że
jesteś :),miłego dnia.
Piękny wiersz :)
uczta dla duszy, prawdziwa poezja :)
Dziwnie,ale żurawie zawsze kojarzę z mazurami.Pięknie
Ewuniu tak pięknie jaką jest jesień.Pozdrawiam miłego
wieczoru.
Podoba mi się Twój wiersz. :-)
Witaj Ewuniu,
Tak pięknie zobrazowałaś tę kończącą się już porę
roku, że nie widziałam słów, a wręcz obraz, tej jakże
cudownej matki natury. Pozdrawiam cieplutko:)
ślicznie:)
Zatrzymujesz mnie wrażliwością na piękno otaczającej
nas przyrody, lekkością pióra i nienagannej dyscypliny
warsztatowej.
Brawo Ewo :))
Pozdrawiam serdecznie, uściski paa