Już czas
poranek z prześwitem słońca
jeszcze mgłą spowity
różowe obłoki
flamingi brodzące w błękicie
cisza ziemię
skrzydłem Anioła
jak balsam
musnęła kojąco
wszystkie niepokoje
w oddali horyzont
kusi niewiadomą
początek to
czy koniec...
jaskółki z gniazd wyfrunęły
z niepokojem usiadły
na drucianej pięciolinii
one wiedzą
już czas
autor
karmarg
Dodano: 2016-09-10 10:15:17
Ten wiersz przeczytano 2441 razy
Oddanych głosów: 69
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (79)
one wiedzą, już czas... piękny wiersz :)
"Rejs - abecedariusz", oczywiście:)
Bardzo chciałam przeczytać Twój rejs, ale niestety
czasem nie mogę w ogóle wejść na jakiś wiersz.
Tym razem padło na Twój, szkoda.
Pozdrawiam
Marianno - wiersze już są ułożone, czekam na materiał
do noty biograficznej i jeśli coś szczególnego masz na
okładkę, to też ślij proszę. Nie jest to nóż na
gardle, ale jak mam to u siebie, to powoli dłubię.
Może jeszcze w październiku poszłoby do drukarni.
dziękuję za miłe odwiedziny oraz komentarze:-)
Pięknie
klimatycznie
Pozdraswiam:)
Może jeszcze troszkę
Pozdrawiam Marianko:-)
Już czas odlotu i zmian. Pozdrawiam Marysiu
serdecznie.
Wszystko ma swój czas Marysiu, a w przyrodzie jest to
nieuniknione.
Jestem na tak. :)
Serdeczności paa
bardzo dziękuję za miłe odwiedziny oraz komentarze:-)
one wiedzą i wrócą do nas na czas .. bardzo ładny
wiersz ..
Śliczny wiersz Karmarg.
Piękny wiersz u progu jesieni