Już nie..
Nigdy tak nie było...
Nie patrz na mnie,tak jak kiedyś,w taki
sposób
to,co było nie odmieni dziś już losu.
Nasze szczęście,piękne chwile,dni
radości
dziś należą pezpowrotnie do przeszłości.
Nigdy nie mów do mnie takim czułym
głosem
więcej nie rób mi nadzieii,bo nie
proszę!
Nigdy więcej nie odpowiem Tobie śmiechem
Twoje słowa będą wołać pustym echem.
W moich oczach już nie ujrzysz nigdy
blasku
ta iskierka gdzieś umyka już o brzasku.
Darmo szukasz moich myśli skołatanych
tamtych wspomnień,przykrych słów,już
zapomnianych.
One także popłynęły gdzieś w niepamięć
przesiąknięte mymi łzami i niechciane.
Już nie tłumacz,ja nie słucham,bo nie
umiem
nie chę wierzyc,nie chcę ufać,nie
rozumiem...
Nie mów,proszę,ja mam dosyć,już nie
czuję
chociaż serce pęka,Ciebie nie miłuję...
...i nigdy nie będzie...bo nie umiem mówić nie...:,(
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.