Już zima
Pamiętasz jak śnieg padał płatkami,
a ja łapałam maleńką drobinę.
Tyle już lat a pamięć jak dynamit
powraca i drąży każdą chwilę.
Jest coś w tej bieli gdy świat
pokrywa biała powłoka.
To tak jakby w białej pościeli
od nowa powstać.
Cisza na polach i w lesie,
nie ma już sekretów.
Wiatr zakrywa ślady,
i po zimowym pejzażu niesie.
5.12.2017
autor Iwona Derkowska wsz.pr.zastrz.
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2017-01-04 12:11:34
Ten wiersz przeczytano 566 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Fajny wiersz. Jednak data powstania wiersza, która
wyświetla się bezpośrednio pod nim jest zabawną
pomyłką.
pięknie wspominasz tak było .. i 30 minus .. a słońc
świeciło pod nogami skrzypiał mróz
Ładnie
U mnie piekna dzisiaj zima
Pozdrawiam Iwonko:-)
Ładna nostalgia z zimowym krajobrazem w tle Iwonko.
Pozdrawiam w Nowym Roku.
Miło przeczytać było...
+ Pozdrawiam
Ładniutko
W Twojej poezji tylko dynamit lekko mnie ,,rozwala".
Reszta jest przepięknie zimowo życiowa.Komentarz
poniżej jest wynikiem restartu rutera i dotyczy innego
wiersza za co przepraszam.Pozdrawiam serdecznie ;-)
Ze szczęściem
bywa czasami tak jak z okularami,
szuka się ich, a one "siedzą" na nosie.
Tak blisko!