Kamien ksiezycowy
światło księżycowe maluje nadzieją
na jego promyku ku niebu mkne
zagubiona w wielkich przestworzach
pytam o drogę planety i gwiazdy
druga strona księżyca uśmiecha się
tam gęste mgły snują się swobodnie
zapach ambrozji nektarów słodkich
wprowadza w stan radości euforii
księżyc garść światła chowa w jeziorze
kamienie zaklęte śpią w kraterach
żeby je zbudzić hasło trzeba znać
muzykę księżycowych mórz
czas zatrzymał się na małą chwilę
pomieszał rytm obrotom sfer w
przestworzach
splątane sny zmieniły się w motyle
one tylko znają święte zaklęcie
gdy powiesz hasło kamienie się budzą
przecierają oczy srebrno –
niebieskie
mieć je na sobie rękach szyi
a spełnią każde wyśnione życzenie
marzenia szczęściem usypiają
między błyskiem w oku a słońca
mrugnięciem
na szyi naszyjnik zaczarowany
zamienia świat w wieczną krainę
szczęścia
Tesss Perth- Bedford, 2o.11.2oo8r.
Komentarze (35)
Piękny obraz fantazją malowany... masz niesamowitą
wyobraźnię.
Prześlicznie :) i zwiewnie z tym światłem księżyca i
marzeniami, co usypiają szczęściem zaczarowanym
Co ja mam,co ja mam-księżycowy kamień...To się ze mną
zamień.Piękny wiersz.
Odleciałam w ten magiczny świat fantazji. Dzięki ,
Tess.
hmm...gdyby każdy znał odpowiednie zaklęcie ...wszyscy
byliby szczęśliwi...wiersz na pograniczu baśni i snu
...bardzo ładny
Tereniu u Ciebie jak zwylke pięknie i naprawde cudna
poezja,przenosisz nas do krainy marzeń,snów i baśni
Jak zawsze podążam z Twoimi pięknymi metaforami w
krainę fantazji i nasycam się barwa i magiczną mocą
księżycowych kamieni i może i mi one szczęście
przyniosą " miedzy błyskiem w oku a słońca
mrugnięciem".
potrafisz pisać- rób to dalej i działaj w tym kierunku
a zostaniesz sławną poetką, zobaczysz:)
Pomysł piękny a jednak skopany w wykonaniu.
Deklarujesz wiersz wolny a wprowadzasz miejscami rytm
potem go łamiesz. Nie utrzymałaś właściwego stylu
ekspresji. Ogólnie dobrze ale. Wiem, że stać cię na
znacznie więcej. Piszę o tym nie żeby kopać a zwrócić
tylko uwagę na pewne niedoróbki, które psują wspaniały
obraz.
Moja droga fantastyke masz do perfektu opanowaną
czytając nie wiedziałam czy to świat baśni ,jawa czy
sen .
Piękny wiersz, można się przy nim rozmarzyć,
pozdrawiam
Wreszcie jest pięknie przemyślany wiersz!!! :-)
Uwielbiam księżyc, słucha mnie co noc. Pozdrawiam :)
baśniowo znowu u Ciebie Tereniu, nastrojowy piękny
wiersz
Obudzę w sobie resztki galanterii
i Twoim Tereso w sprawie biżuterii
otwarcie przytaknę gustom; -
nosisz naszyjnik z moonstone!Opisałas go pięknie ,barw
jego wszystkie odcienie,
jakie rzuca blaski, jakie ma iskrzenie!
Ja też cenię sobie szlachetne kamienie!