Kamienie
Spacerując po parkach krętymi ścieżkami,
Szukaj czasem szczęścia pod kamieniami.
Spoglądaj pod nogi, ale też przed
siebie,
żebyś nie przeoczył, że ktoś kocha
Ciebie!!!
Kamienie są jak ludzie, którzy miejsc nie
zmieniają,
Są zimne i twarde, w milczeniu
czekają...
...Czasem nawet latami potrafią tak
leżeć,
O innych kamieniach w ogóle nie
wiedzieć.
Aż wreszcie kiedyś ktoś idąc tą drogą,
W piękniejsze miejsce kopnie go nogą.
Gdy napotkasz na kamień, gdzieś na swojej
drodze,
Nie oszczędzaj buta i nie szczędź na
nodze.
Czasem taki kamień może szczęście
przynieść,
Warto się po niego schylić i w dłoni go
ponieść.
By jak będziesz wracał znaną Ci już
drogą,
Nie wyrósł na górę i stał się przeszkodą.
Komentarze (5)
Wiersz ma bardzo mądrą treść... Kamienie też czasami
przemawiają... Więc warto po nie się schylać...
kamień szlachetny i kamień polny wiersz bardzo piękny
i jaki wielki wkład w niego plus
Pieknie napisane-Pozdrawiam
daje punkcik za temat wiersza, za pomysl,ale w
rymowankach dobrze liczyc sylaby/ jednakowa ilosc/ i
posrodku gdzies sredniowka czyli czas na oddech
rowniez na tej samej liczbie, wiekszosc masz na
szostej, wtedy zachowasz rytm i melodie wiersza. Inni
pewnie przyczepiliby sie do rymow czestochowskich
gramatycznych np. sciezkami, kamieniami, siebie,
ciebiezmieniaja czekaja itp. Sama w rymach jestem
kiepska, nie przejmuj sie zatem krytyka, ale zawsze
dobrze wiedziec co mozna polepszyc, zycze powodzenia.
ciekawe spojrzenie mi sie podoba:)