Kanarek (Halina Marian)

Ale będzie fajnie, nie mogę się doczekać. Pogodę już sprawdziłam: od piątku do niedzieli słonecznie. Marian zobacz, jaki mają basen. Będzie cudownie. Śniadania chcę w hotelu a obiady i kolacje, to chcę na mieście. Podobno mają tam bardzo dobre restauracje — duży wybór win. Marian, kiedy ty tę koszulę tak pobrudziłeś? Ty musisz sobie coś kupić na wyjście. Zobacz na fotografię. Ja, już nas Marian widzę, na tych leżakach wśród palm, a wszędzie śpiew kanarków.
- Kanarków?
- Tak, to są Wyspy Kanaryjskie.
- Raczej wycie psów.
- Jak to psów?
- Nieważne.
- O Boże! Masz rację —  zupełnie zapomniałam. Co z dużym czarnym psem o imieniu Hektor?
- Niech jedzie z nami.
- Sprawdzę, czy można z psami.
Nagle, od wczoraj milczący czarny pies o imieniu Hektor, przemówił swoim psim językiem: "chauuuu aułu chauuuu auu auu" - tłumacząc na ludzki w wersji polskiej: Chyba was pogięło, za Chiny Ludowe z wami nie pojadę.

Marian, a na następny weekend możemy do Marioli, tak dawno się z nią nie widziałam — podobno Jaś już raczkuje. W Dziecio500robie jest promocja, ale to już kupimy, gdy będziemy jechać do nich, żeby dwa razy nie pakować. Gdy zobaczysz to oszalejesz — istne cudo. Mają w dwóch kolorach, różowe dla dziewczynek i niebieskie dla chłopców. Kupimy dla Jasia niebieski i jeszcze szafeczkę, taką wiszącą, też niebieską. Marian, ty to ładnie poskręcasz — bo, to jest w paczkach. Marian jak będziesz na Stalowej, kup butelkę wina. Wiesz to, które Mariola lubi, wiesz które? Albo może kup dwie. Marian, czy ty mnie słuchasz?
- Tak.
- To ile?
- Jakieś trzy godziny — jak nie będzie korków.
- Marian, o czym ty mówisz?
- No do Mariolki i Adasia.
- Jakiego Adasia?
- No, do synka Marioli.
- Jasia! Jaś ma na imię. Zapamiętaj, żebyś mi wstydu nie zrobił.
- Przejęzyczyłem się — wiem, że Jaś.
- To ile?
- Co ile?
- Marian zejdź na ziemię! Ile butelek wina?
- Kup tyle, żeby wam wystarczyło.
- Ja? Przecież to ty masz kupić — jutro, gdy będziesz na Stalowej.
- A no tak, prawda, przypominam sobie, mówiłem, że kupię — Halinko, nie pamiętasz, jakie ja to wino miałem zamiar kupić?
- Marian, koncentruj się! Jutro, gdy będziesz na Stalowej, pójdziesz do Włocha. Kupisz dwie butelki La Pazzo Rosso. Zabierzesz je ze sobą do domu, czyli, tu gdzie obecnie się znajdujesz. Rozumiesz?
- Halina, ty nie mów do mnie jak do idioty.
- Marian, ja mówię do ciebie, tak żebyś ty zrozumiał.



pod sufitem
w klatce zawieszony
przez moją damę

z przymusu oglądam
filmem przerywaną reklamę
a życie ucieka 



- Marian, to ty to napisałeś?
- Tak.
- To ja się ponownie do ciebie nie odzywam.
- Dobrze.

autor

raskolnikowski

Napisany: 2021-06-25 Dodano: 2021-06-25 03:13:57

Ten wiersz przeczytano 812 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie