Kap, kap

Kap, kap, to z chmur pada deszcz...
Gdy idę przez ciemną uliczkę
obok Twego domu przystaję...
To nic, że krople deszczu siekają mi twarz,
to nic, że drżę z zimna.
Zerkam w Twoje okna, które w mroku przypominają
oczy niebezpieczeństwa...
Czekam pod Twoim blokiem,
lecz nie raczysz spojrzeć w moją stronę.
Ze złamanym sercem, idę... Gdzie?
Do nikąd idę...
Kap, kap, to z moich policzków spływa kilka łez...

Dla Marcina...

autor

Nemezis...

Dodano: 2006-01-01 20:23:36

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie