Kartki pamiętnika
Wiersz napisany na warsztaty w KPN zajął I miejsce.
Kartki pamiętnika
Lekko pożółkłe, czasem naznaczone
cicho szeleszczą pod dotykiem dłoni,
tak, jakby chciały wskrzesić czas
miniony,
zbudzić wspomnienia cudownie szalone.
Lata młodości dumne i rogate,
pierwsze miłości pachnące jaśminem.
Łzami zroszone chwile pożegnania,
smutek, nostagię w otoczce nadziei.
Cicho szeleszczą tak, jakby śpiewały
starą piosenkę drogą sercu memu.
Czas wolno płynie, zegar cicho tyka,
budzi wspomnienia przez lata uśpione.
Gdzie się podziała tamta dziewczyna
pełna radości, niedościgłych marzeń.
Czasem szalona, czasem zbyt poważna,
odeszła cicho w wrześniowy poranek.
Gdzie tamten chłopak o oczach jak niebo,
jasnych, pogodnych zawsze roześmianych?
Dziś w pamiętniku tylko ślad pozostał -
kwiat tuberozy, przykurzony liścik ...
Dokąd odeszli? Czy kiedyś powrócą,
zapiszą kartki inkaustem miłosnym?
Z jakiej przyczyny los ich tak
doświadczył,
rozdzielił z nagła zakochane dusze?
Tylko pamiętnik - wierny ich przyjaciel
zna tajemnice przed światem ukryte.
Był powiernikiem, zna wszystkie
historie,
aż do ostatniej co przeszyła serce...
Ty-y. dn: 29.07.2022 r.
//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//
Komentarze (34)
....
Czas wolno płynie, zegar cicho tyka,
budzi wspomnienia przez lata uśpione....
słowa w pamiętniku, to otwarte serce
wspomnienia i.....
gratuluję
pozdrawiam
Przepiękny wiersz Wando. Zasłużone pierwsze miejsce.
Serdecznie gratuluję i pozdrawiam :)
Gratulacje!
Taki pamiętnik to przetarta droga do wspomnień.
Melancholijne kartki, z podobaniem przeczytałem,
gratulując nagrody, pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.