Karuzela

Melancholijny, cudny wiersz. Pozdrawiam serdecznie
Jastrzu:))

Ciekawy wiersz, też msz metaforyczny,
jak zwykle dobrym piórem napisany.
Dobrej nocy życzę, jastrzu/Michale.

Piękna melancholia, z karuzelową metaforą, jak dla
mnie...

Pozdrawiam serdecznie :-)

Lekko :)

Dziecięca karuzela często budzi refleksje zwłaszcza
kiedy mamy to już tyle lat za sobą.

Zabawki nie chcą spać,
tylko skąd dzieci brać.

Pozdrowionka Michale :):)

Wszystko ma swój początek i koniec.
Takie widoki przywołują dziecięce lata i nostalgiczne
wspomnienia.
Pozdrawiam
Marek

Nostalgiczno filozoficzny wierszyk. A jednak się
kręci, ziemia, pory dnia, roku, karuzela i my sami na
tym kołowrotku życia. Pozdrawiam.

Niebieskie i różowe ;-)

Ja pamiętam jakoś łabędzie i słonie :)
Powiedzieć karuzela - wszyscy pamiętają - a napisać -
okazuje się, że jednak inaczej :-)
Śliczny wierszyk.

Za Bartkiem:) Miłego dnia:)

Bardzo ładna ta miniatura na nostalgiczną nutę. Tylko
z pozoru nic nadzwyczajnego... Tyle tutaj skojarzeń,
wspomnień po przeczytaniu... I to przecież nie tylko
obrazy bezpośrednio związane z Twoimi wersami... To
jest właśnie siła poezji!

Mam nadzieje że jeszcze zdejmiesz ten brezent i
wybierzesz się w podróż życie cały czas nas zaskakuje

No i karuzelą jest czas- historia, powtarza się.
Tak jak pory roku- takie same a jednak inne.