Kastracja

Aniu,
dziękuję za cenne merytoryczne uwagi, zostawię bez
zmian, bo taki był pierwotny zamysł :)

Kochani dziękuję za pochylenie się i pozostawiony
ślad. :)

Czytelny przekaz. Gdyby wiersz należał do mnie
okroiłabym przedostatnią strofę do:

choć wykastrowałeś mnie z emocji
nie odebrałeś mi nadziei na'normalność'

ale na szczęście dla wiersza nie jest mój. Miłej
niedzieli:)

A jednak optymizm kiełkuje w puencie.
Pozdrawiam

każdemu z Was dziękuję za przeczytanie i pozostawiony
ślad :-).

Paradoksem byłoby, gdyby te trampki były prezentem od
niego.
Jeśli tak, to czy wyrzucić, mimo, że wygodne?
:):)

od tytułu mocne strofy linijki pełne goryczy... ale z
nadzieją zmian

Smutnawy wydźwięk tej refleksji... ale ostatnie wersy
napawają optymizmem :-) pozdrawiam

Tytuł dodaje "kolorów", dobrze oddaje emocje i ból.
Pozdrawiam:)

Kochani, ślicznie Wam dziękuję za przeczytanie :) i
pozostawienie śladu :-)

Bardzo dobra refleksja. Nie poddawać się w życiu.
Nigdy. Wtedy lżej przeżyjemy katastrofę. Pozdrawiam
serdecznie.

Ciekawa refleksja, mimo tej kastracji, jest
optymistycznie na lepsze jutro, są siły, wiara w
normalność i piękno, świetna puenta, pozdrawiam
ciepło.

"jeszcze będzie pięknie"...napewno, nie moze byc
zawsze niepieknie :)
Pozdrawiam:)

W ostatniej strofce wyraźne postanowienie...ku nowemu
Pozdrawiam :)

Rozczarowanie miłosne można porównać do kastracji. Do
kastracji z uczuć. Tylko że jądra nie odrosną, a
uczucia potrafią dla innej osoby się odrodzić.
Dobry wiersz Katarzyno.