Kasztanowiec z ulicy Głowackiego

1. Na wesoło w czas jesienny barwi liście
Na dowcipnie śpiewa, tańczy, w karty gra
Na poważnie tłuszczów, cukrów tudzież skrobi liczy kiście
Każdej nocy, gdy nastanie siwa mgła
Na przymilnie w głębię ziemi śle nasiona
Tafelkowa żywie zona pełna snów
Szorstka kora do tajemnic nader często bywa skora
Pieśń swą nuci bez wektora i bez słów
2. Na czarownie ku gruntowi się ugina
Pod nim istot różnych glina szczędzi czas
Nad nim Waga, nad nim Skorpion promieniście się rozpina
Jak odbity w kropli wina cały kras
W jednej kropli, co głaz drąży na kształt sopli
Rozżarzonych do białości z igieł ćmą
Nieprzerwanie narodziny, kieł agrestu i konanie
Wśród obłoków ołowianych pływać chcą
3. Na statecznie kasztanowiec się roztęcza
Na roztropnie czerpie soki z czarnych gleb
Na miodowo iłom, glinom i żelazu się odwdzięcza
Za swe zmysły sam zaręcza jak za żleb
Kiedy widzi, kiedy słyszy, kiedy czuje
W hyrne pętle priony skuje
W błękit nieb
Wszystkie dane zapisane w drzewnej księdze przewiduje
I za żadne nie żałuje - ostry łeb

autor

Kropla1220

Napisany: 2021-10-13 Dodano: 2021-10-13 14:54:13

Ten wiersz przeczytano 1328 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie