Każdego dnia uczę się pokory

Ukochanemu. Który jest przy mnie czy to upadam czy wstaję ;) I uczy mnie jak kochać drugiego człowieka

Skacząc głową w dół
z parteru na parter
by pozabijać
odwiecznych wrogów
tych co nauczyli mnie samotności

Twoje oczy
i szerokie ramiona
mój ból głowy
przekładam na karb zmęczenia
czerpię radość z uśmiechów i pocałunków

boję się niewinności

ale codziennie rano
wypijam szklankę mleka
tracę przy tym
dużą ilośc zębów mądrości

Nie mogę się pozbierać
ciągle myślę o przeszłości

Znów zakładam maskę szczęśliwej dziewczyny
wychodzę na ulicę
w samej bieliźnie
i wysokich szpilkach

uśmiecham się do ludzi
upadam by wstać

chociaż nie chcę
biorę kolejną dawkę valium

i
.... uczę się pokory

Oraz wszystkim tym, których upadki mobilizują a wzloty cieszą ;)

autor

Julia Brauth

Napisany: 2007-09-02 Dodano: 2007-02-10 15:59:30

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie