Kiedy burzy się niebo

Fajny tytuł, ciekawa konstrukcja. Tekst zmyślnie
prowadzi, nie na manowce.

Witaj,

a u mnie tylko za gorąco...

A pamietam "deszczowe lipce"...

Z pozdrowieniami i /+/

Oryginalnie podany wiersz, klimatyczny. Warto do
Ciebie Zosiu zaglądać, bo pięknie piszesz.
Cieplutko pozdrawiam :)

pomalutku się kończy i żal tych listków po których
siąpi deszcz i tych dni
Miłego dnia:)

Tym razem Zosiaczku sprawiłaś mi kłopot, bo nie wiem,
czy niedorozumiem, czy literówki się wkradły? Pozwól,
że zapytam:
"dni odbiednych" = ???
a może obiednych od obiadu? że niby w porze obiadowej
najgoręcej"
Nie wiem, jeśli podpowiesz, już jestem wdzięczna.

Tu jednak stawia, na literówkę:
"Chłodne niejsce,"= miejsce.

I reszta taka Twoja, jak zawsze, śliczna.

Zosiu majstersztyk liryczny, neologizmy, co ja będę
bajał, wiesz przecież.

Miłego żegnania lipcowych naleciałości.

Mokną lipowe listki. Mi także żal...
Piękny jest cały wiersz, a zakończenie ma niezwyklą
moc: chowamy swój smutek, łezki swoje na przechowanie,
na odejście jakieś - lata , deszczu i lipca, na lepsze
dni.
Sciskam mocno:)

Pocieszeniem na słotną melancholię niech będzie
przysłowie :
"Kiedy lipiec daje deszcze, długie lato będzie
jeszcze" :)
Pozdrawiam

Dziękuję, Wam, bardzo bardzo :)
Krzemanko, dzięki ;)

Wymowny smutny wiersz.
Czasem i lipiec spłynie deszczem nie tylko z nieba
...:(
Pozdrawiam cieplutko Zosiu. Fajnie, że znowu jesteś :)

Lirycznie. W "miejce" wkradło się "n".
Miłego dnia:)

Po długiej nieobecności przyszłaś - pomimo melancholii
- ze ślicznym wierszem.
Miłego dnia (na przekór) życzę, Zosiu:)

z podobaniem pozdrawiam

Ładnie

Jak zwykle- pięknie.
Tęskniłam już za Twoją obecnością na beju.