Kiedy Cię nie ma...

Kiedy Cię nie ma, zima dookoła
szare dni zsyła, nieba bez kolorów
a czas się sączy mozolnie i z trudem
bez krztyny blasku, bez kropli wigoru.

Szpalerem prostym stoją gołe drzewa
ku niebu wznosząc w modlitwie ramiona,
z prośbą, z pytaniem, tak znanym, wieczystym,
Jak przetrwać zimę, jak ten czas pokonać?

Kiedy Cię nie ma szelest suchych liści
co pod nogami kładą się pokotem
wyrwie mnie czasem z letargu czekania
abym zapomnieć mogła chwile o tem.

Zyję jak we śnie, oczekując wiosny,
jak świat spragniona ciepła i zieleni,
światła i blasku, siły bicia serca
i chwili szczęścia, gdy znów staniesz w sieni.

autor

sael

Dodano: 2007-02-22 09:03:16

Ten wiersz przeczytano 1027 razy

Oddanych głosów: 54

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie