Kiedy przeminę

Smutny Twoj wiersz , ale piekny jak zawsze a
najwazniejsze ,ze pomimo ,ze nie jest Ci latwo to nie
godzisz sie z przeciwnosciami losu i zasiewasz w
wierszu takze ziarno optymizmu.

nie zawsze trzeba brać życie takim jakim jest, ale
należy się im cieszyć, zostawiając troski i problemy
gdzieś z boku-bo nigdy nie jest tak źle żeby mogło być
gorzej-wiem to nie jest łatwo ale warte
spróbowania.-ukłony, Gregcem

Po przeczytaniu tego wiersza ,dopadły mnie dreszcze
...i coś jeszce -refleksja wielka i smutek .Piękny
wiersz...

Coś mi się zdaje że nie melancholia przebija w Twoich
wierszach - jak podziw dla przyrody i natury naszej
kochanej ziemi,której my tutaj nie znamy,a Ty chcesz
nam to wszystko przybliżyć w swoich bardzo ładnych
wierszach. mimo tak dużej odległości mogę sobie to
wszystko wyobrazić-dzięki za to..powodzenia..

W wierszu tracisz nadzieję i to mnie bardzo wzruszyło,
samotnośc jest straszna to fakt, lecz wielką radością
jest dla Ciebie pisanie wierszy, przez to nie jesteś
sama i tym bogatsza nad innymi ,nie piszącymi, więc to
powinno być jednak budujące. Masz mozliwość wyrazać
swoje myśli a nie wszystkim, też jest to dane. Więc
chociaż smutek Cię prześladuje uśmiechaj się i
przekazuj składne swoje myśli na pociechę nam
czytającym.

wiersz przemawia do mnie trescia...calym sercem
...ukazalas w nim cale piekno swojej duszy i choc
smutek w niej gosci to przeciez kazdy dzien jest dla
nas szansa na cos nowego...niepowtarzalnego wiec
ciesze sie ze w tym kierunku zmierzasz.....piekny
wiersz

Piękny i smutny jest Twój wiersz. Podoba mi się w nim
koniec - jest tam Nadzieja i Wiara w lepsze Jutro.
Teraz żyj inaczej i niech Słońce, Księżyc i Gwiazdy
niczego Ci nie skąpią :)

Piszesz "wena tworzenia to mój jedyny raj" - to
piękne, ale smutne niezmiernie. Samotność jest
okropna. A wiersz perełkowy.

madry i wspanialy wiersz choc w smutku potione twe
slowa ... smutno lecz pieknie u ciebie dzis

Samotność przebija z każdej zwrotki tego wiersza i
chociaż jest smutny,jest dojrzale napisany,świetnie
się go czyta,mimo melancholijnego nastroju.

"Trwam samotnie na życia fali,deszcz zapomnienia
troski me zmywa",cyt.aut.Pięknie opisana
tęsknota,ból,żal za tym co było,czego juz nie ma i być
może nie będzie.Piękne epitety.Wiersz traktuje o życiu
na obczyźnie.Melancholia i tęsknotą napisany.

Choc to nielatwa milosc Ty piszesz "kocham życie
miłością bezwzględną"... to widac w wierszach:)

Mnie się podoba w takim stylu i wykonaniu ,mądry i
piękny wiersz.

gdy przemija ból świat odkrywa swoje piękno ....oby
jak najwięcej piękna i mniej bólu
Melancholia ,smutek,ale i nadzieja płynie w tym
urzekajacym wierszu

zasmucasz dzisiaj swoim pięknym wierszem, samotne
myśli zatopione w strofach poruszają..