Kiedy spac nie mogę

Ona...
Czerwona łuna sunąca przed zmrokiem,
rozpływa się spokojnie w krysztale wody,
cierpienie, niedowierzanie, nie-dorozliczenie,
żuraw podrywa się do lotu...

Czarne słońce...
to już się jednak nie liczy,
sfera, zamknięte oczy, potem tylko niebo,
a błękit jakiś pełniejszy, jakby za głęboki?

ciekawskie skojarzenia...
ból poranka, śmierć rozstania,
blask mrocznego kształtu,
nieznana istota, nieznane uczucie... zabrane światu

wspomnienie...
marzenia o ideałach i jasna droga,
białe pióra migotliwego szczęścia, ale...
na końcu tylko miecz wypadający z dłoni w ciemność

autor

Emptylessness

Napisany: 2007-12-29 Dodano: 2008-03-05 17:27:42

Ten wiersz przeczytano 657 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Obrazkowy Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie