Kiedyś ... Teraz ...
Kiedyś byłam człowiekiem,
teraz jestem cieniem.
Kiedyś było mnie widać,
teraz schowam się za drzewem.
Kiedyś kolroki na twarzy były,
Teraz jest blady cień... kolorki się
zmyły.
Kiedyś był wygląd,
teraz są kości.
Kiedyś jadłam,
teraz pustka w mym żołądku gości.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.