Kiedys może...

"oby niedługo...

Serca dwa rozdzielone-
Chcą rozmawiać- są zamknięte
W mieście nienawiści, jak więzień w celi…

Wciąż jesteś na ludzkich językach,
Stłumionego, ulicznego bruku
Gdzie opowiadają niestworzone historie
Których nikt nie był świadkiem…

Pochodzisz z miasta, gdzie
Nawet bracia nie mówią sobie witaj!
Chyba, że ktoś umrze, lub się narodzi…

Ja pochodzę z miejsca, gdzie oni
Wloką Twoje nadzieje prosto w błoto
Bo nie stać ich na własne marzenia…

Ale kiedy spacerujemy uliczkami
Wiatr wyśpiewuje Twoje imię w hymnie buntu
Dźwięki nocy wprowadzają nas w niepokój
Choć na to już za późno, bo strach odszedł…

Chciałbym Cię poznać po śmierci, przyrzekam
Gdzie moglibyśmy być razem, przyrzekam
Będę czekał, aż znajdziesz się w niebie, przyrzekam
Przyrzekam, przyrzekam!

Cięgle o coś walczą,
Nie patrząc w przeszłość
I każdy z nich pragnie tylko ocalić życie…

Ich marne intencje
Miotają mną o bruk,
Który wyścieła twardą drogę do piekła…!

Ale kiedy spacerujemy uliczkami
Wiatr wyśpiewuje Twoje imię w hymnie buntu
Dźwięki nocy wprowadzają nas w niepokój
strach odszedł

Chciałbym Cię poznać w Następnym Życiu, przyrzekam
Gdzie moglibyśmy być razem, przyrzekam
Będę czekał, aż znajdziesz się w niebie, przyrzekam
Przyrzekam, przyrzekam!

...spełniło się życzenie"

autor

jogi

Napisany: 2005-12-14 Dodano: 2005-12-15 22:11:47

Ten wiersz przeczytano 685 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie