***(Kiedyś to była miłość...)

Kiedyś to była miłość - tak, to wiem na pewno
na polach samotności sypałeś płatki uśmiechu
chłodziłeś słowem jak wiosenny deszcz
Spacer pachniał majem -
w kałużach odbijało się nasze szczęście
a Twe serce w maleńkim kasztanie -
wyszukałeś w stosie starych liści
specjalnie dla mnie

Ale wiesz przecież -
ja nie lubię takiej słotnej pogody
jestem domatorem
od kasztanów lepsze przecież świeże kwiaty
Tak, właśnie tak - chodząca egoistka
władczyni prywatnej, nielegalnej tęczy
gubię nadzieję jak parasolki

Gdzieś na wyżynach swojej słabości
pod powiekami kryję strach i wzrok mętny -
w brudnej kałuży posępna twarz
i buty przemokły
bo nie kupiłeś tych kaloszy z wystawy

I nawet te bazie co kwitną -
to nie dla nas już, niestety
Na pustej ławce w parku usiadła cisza
i patrzy na mnie Twoimi oczami
wnikliwie wiercąc dziurę w brzuchu -
boję się podejść

Zza drzewa wołam ją -
odwrócona plecami udaje że niesłyszy

autor

zwyczajna7

Napisany: 2008-03-08 Dodano: 2008-03-09 16:04:13

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie