Kim jesteś?
kimże więc jesteś, człowieku zlękniony
jeden na świecie, bez dzieci, bez żony
bez przyjaciela, bez Boga w życiu
tak - jesteś nikim, wciąż żyjąc w
ukryciu
tak, jesteś nikim w szarości dni, nocy
choć jesteś nikim - nie szukasz pomocy
bo jesteś nikim - nie pragniesz miłości
wciąż tylko szukasz pociechy w szarości
i tak szukając nic nie znajdujesz
nic nie znajdujesz, nie akceptujesz
myślisz, że smutek jest tutaj lekiem?
więc pomyśl, czy nadal jesteś
człowiekiem...
autor
UlciaZ.
Dodano: 2008-06-20 17:27:18
Ten wiersz przeczytano 709 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Tak,tylko czasami należy tego człowieka
wesprzeć,pocieszyć,pomóc,a nie jeszcze bardziej
dołować:/za sam wiersz +
Bardzo wymowny i pouczający, a przecież człowiek to
podobno istota myśląca? Tyle mu pytań zadała
autorka, a efekt - jak strzały do worka.
Szary to także kolor
pogłębianie się w smutku do niczego dobrego niestety
nie prowadzi i wmawianie sobie iż już nic mnie w życiu
nie czeka jest zgubne bardzo