Kim jesteś?
Kim jesteś?- Człowiekiem
namiastką dobra i zła,
goryczą własnego istnienia,
radością swojego ja.
Czy marzysz?- Marzę tkliwie
o magicznej krainie ze snu,
gdzie wszystko jest możliwe
i zło nie wysysa tchu.
Co myślisz?- Ciekawa sprawa,
moc myśli przez głowę przenika,
najczęściej w umyśle zabawia
ta, co w sens życia wnika.
Czy smucisz się? - Dość często,
otwierając niepowodzenia drzwi.
Z życiową nowa klęską
doświadczeń ktoś dokłada mi.
A radość?- Och, uwielbiam
się cieszyć, tańczyć, śmiać.
Z radości łzy wyciskać
i znów dalej w życiu grać.
Komentarze (17)
Za ten też.
Rewelacyjnie oddany dialog z samym sobą...trafne i
jakże prawdziwe odpowiedzi. Jestem pod ogromnym
wrażeniem tego wiersza. Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz. Przyjemnie się go czyta. Świetnie
dobrałaś pytania i odpowiedzi. Pozdrawiam.
Piękny i tak wspaniale poprowadzony, tyle też w nim
mądrości... fajnie się czyta. Z serca pozdrawiam i
dziękuję :)
przemyślenia,które pozwalają iść dalej,pozdrawiam
:-) bardzo ładnie i refleksyjnie o człowieku :-)
("myśli" chyba miało być "myśl") pozdrawiam :-)
Bardzo ładna charakterystyka własnej osoby :)
Napisane świetnie :)
faktycznie przypomina " Kto Ty jesteś - Polak mały"
ale jest o życiu ;) Klimat jednak odniosłam
wrażenie,że nie jest obojętny. Pozdrawiam
Radość zdecydowanie radość, ta zwrotka napaja
optymizmem:):):)
Pozytywnie nastroił mnie, lekko i przyjemnie sie
czyta.:)
Taka jest rzeczywistość i grać w życiu yeż trzeba.
Pozdrawiam
Samo życie,ładnie. Pozdrawiam
i zło nie wysysa tchu - dobre! przeczytałam na wdechu
i...wiersz jest w dechę:)))
kim jestem-też takim człowiekiem który marzy,śni
,cieszy się i smuci -dobry wiersz -pozdrawiam
Ciepło bijące ze słów, ogarnia jak przytulenie.
Pozdrawiam.