Klatka 22.

Ten obrazek budzi we mnie niepokój,

pozdrawiam serdecznie:)

Smutny widok ale kadr ciekawy...

Wiersz skłania czytelnika do rozbudzenia wyobraźni.
Rożne myśli przychodzą mi do głowy kiedy wyobrażam
sobie owy dres i dopasowuję go do właściciela.
Pozdrawiam
Marek

Niełatwo zrozumieć wiersz, dużo prościej czuć.
Czuję...
Bordoblues, jeśli nie ma Pan niczego więcej do
powiedzenia, proponuję złoto (w przeciwieństwie do
srebra).
W sumie łatwo mi sobie Pana wyobrazić w dresie, na
pewno będzie pasował, z jakimkolwiek lampasem

Świetnie napisany, bardzo smutny
metaforyczny wiersz.

A ostatnio był dzień dresa :)

Bardzo smutna ta klatka... Ale obrazowanie, jak zawsze
- doskonałe!
"Zmierzch klatkowej roślinności"... Nie tylko
roślinności chyba...

Świetny, ale przygnębiający...
Tylko dres?
Pozdrawiam serdecznie

Ciekawa migawka. Widzę chłopaka, który, po powrocie do
domu, znajduje na kanapie prezent. Zakupy w
second-handach ponoć robi obecnie 69% ankietowanych
Polaków.
Miłego dnia valanthil:)

Schody mnie zniechęcają , nie mogłabym być
"włamywaczką" ;) Pozdrawiam z uśmiechem :)

Świetny.

Jeśli duży rozmiar to może mógłbym przygarnąć. Daleko?

Pozdrowionka :):)

mam nadzieję, że to
nie relacja złodzieja
ino karka
bądź innego dresiarza
szukającego wygodnej dzianiny
na siłownię

"Zmierzch klatkowej roślinności" -mnie wzruszył

z pozdrowieniem

taki bieg po schodach służy zdrowiu.

Zajrzałeś z mrocznej klatki schodowej do mieszkania -
pustka i smutek wokół zionie. Pozdrawiam serdecznie.
Życzę beztroskiego dnia:)