Kleks
Poeta to taki ktoś, co skubie,
pióra na poduszki i ,pierzyny.
Umie cyrklować ,prostym paciorkiem.
ile masz palców u dłoni ,nieważne,
ważne to co masz w skroni ...
Bo modlitwa, nie zależna ,w co wierzy,
ale granatowe pióro, atramentu
podszewki.
Nie szuka poklasku ,no i po co ,
te gęsie pióra , są gęgałą z dworu.
Pasie z rana lusterkiem,
to nic że ma trochę zmoczone równania...
Inny duch czasu, inne są wiersze,
z każdej strofy można wyczytać numerki.
Podium na statku brązowy
,bo po co dżwigać sekrety,
lepiej smażyć omlety.
Gęś stada idzie na przodzie
mama i tata w swobodzie.
dzieci gęsiego jak wiecie,
szukać, to w innym powiecie .
Na koniec ,bo wart jest Start i Meta.
Pióra oskubane na stole ,
piszczałki muzyki na flecie,
kleks cały w komplecie .

kryst...



Komentarze (6)
z podobaniem dla kleksów:)
pozdrawiam
Zwielu powodów - brzo interesujący wiersz. - nie
tylkoo poetach. -Moze powinienem powrocić,
zreflektowac calość, ale - chyba powinienem (chyba
trzeba)powiedieć: wielkie brawa! - za calość.
serdecznie pozdrawiam:)
pozdrawiam
i dołączam się do komentarzy
interesujące kleksy :) pozrawiam cieplutko :)
Fajna refleksja o poetach, pozdrawiam ciepło.
"to nic że ma trochę zmoczone równania..."- ten wers o
poetach jest świetny!