O kłótliwej wronie
Składam ja Ci hołd dla niezwykłej pani
Niezbyt jej jest blisko do wytwornej
damy
Gdzie się nie pojawi sieje zamieszanie
Ze zdumienia włos na Twej głowie stanie
Zawsze z każdym chętnie, często się
pokłóci
Życie bez awantur ją po prostu dusi
A to towar zły w każdym niemal sklepie
O grosz kłóci się zjadle, zaciekle
Każdy jej przeszkadza, im cichszy tym
gorzej
Temu nie przepuści, broń Cię Panie Boże
Chwila albo dwie, znowu awantura
Ta nie boi się potężnego Tura
Kłócić się w urzędach tak sprytnie
potrafi
Że biada jest temu kto na nią natrafi
Niejeden odpuszcza,staje po jej stronie
Przytakując wreszcie tej kłótliwej
wronie
Talent tak ogromny więc się nie marnuje
Zazwyczaj ma to, co sobie uknuje
Dziwi jednak się ta niezwykła dama
Czemu w swoim życiu jest od zawsze sama
Czemu ją tak los, srodze chętnie kara
Każdy zamiast cześć, woli żec jej nara
Ten kto już ją zna, nie ma dla niej
czasu
Każdemu innemu zrobi ambarasu
Aga-ta
Komentarze (8)
Dziękuję za wszystkie komentarze! Nawet te kąśliwe, bo
one prawdę zawartą w mym wierszu dobitnie potwierdzają
:)
Dobra satyra warta uwagi.
Pozdrawiam
Marek
oj trafiłaś dziecko prosto w mój ogródek i Tobie
dołożę w zgrabny twój tył-pódek;
a wiesz za co? za kilogram błędów po wierszu
rozsianych, masz i ortografy wszędzie tu rozwiane, ale
nie pokażę palcem wprost i nie dam oceny na wyrost,
póki nie poprawisz tego co tu widzę, jest tego za
dużo, że za nie się wstydzę.
-------------
Rada po lekturze - lepiej spojrzeć w lustro i w
uśmiech się przybrać, niźli zdechłe pieski z ploteczek
wygryzać, a kosteczki z resztek rozwozić na łyżwach.
Zaś tę wronę jeśli spotkasz, pozdrów ją ode mnie, bo
od dawien dawna jestem po jej stronie, cudzego nie
tknę i swojego nie pozwolę bez pytania.
dobra mądra satyra
Staram się omijać takich ludzi, chciaż czasem się
niestety nie da. Refleksje zatrzymały.
Pozdrawiam
Nikt nie lubi kłótliwych, ale taka osoba wiele potrafi
załatwić wykłócając się o wszystko.
(rzec popraw)
Też omijam kłótliwych ludzi...
Pozdrawiam :)
Rozdziobią nas kruki i wrony".
A one tak kraczą.
Dobry wiersz.