Klucz z perłą

"Gdyby kropla powiedziala:"Nie jestem potrzebna"-nie byloby oceanu..."

Słońce czerwienią się zabarwiło
powoli chyliło się za horyzontem
nadając subtelny charakter wieczoru
fale o skalisty wybrzeże uderzały
swym szumem wszystkie okoliczne odgłosy zagłuszały.


Skaliste wybrzeża ostre jak brzytwa
pomiędzy nimi chodziła dość młoda dziewczyna
wiatr smagał jej białe lico
potrząsał sukienką wokół
właśnie przed nią u stóp spienione morze klejnoty wyrzuca
w śród nich klucz z perłą
pośrodku iskrzącym się zachodzącym słońcu
ciepło, jakie biło od niego działało kojąco.

Widokiem zauroczona
szła jak za hipnotyzowana
wzdłuż plaży trzymała w ręku klucz do przyszłości
wsadziła go do kieszeni pomyślała czas wracać do domu
nie wiedząc, że ów podarek z odmętów wód
świecił własnym szmaragdowym blaskiem.

A gdy już ciemność zawitała
na niebie zaświecił półksiężyc
za towarzyszki migające diamenty
wszystkiemu w okolicy nadając bladą poświatę.

Spojrzała na pobliski domek
gdzie jeszcze świeciło światło
okolica była cicha
tylko jeszcze w oddali było słychać śpiew morza
noc ustąpiła tylko w kilku miejscach
gdzie stały stare latarnie.

Weszła do domu
uśmiechnięta wyjmuje klucz z kieszeni znaleziony na plaży
dłonie roztwarła kierując ku blasku księżyca
wewnątrz iskrzącym szmaragdowym blaskiem
patrzyła na niego czuła jak powoli zapada w sen
nadsłuchując bicia własnego serca.

I gdy rzeczywistość wtrąca się do marzeń, szukasz dla nich jakiegoś schronienia. Chowasz je do kieszeni i wszędzie ze sobą. Nie zapominasz jednak o nich"

autor

astreja

Dodano: 2011-11-09 05:11:50

Ten wiersz przeczytano 860 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie