Kły i pazury

proza

W królestwie zwierząt, gdzie, jak wszyscy wiedzą, szczęśliwie panował Lew – Jego Wysokość Leon XXXVII, Skunks został prezesem rządowej telewizji. Nie była to lekka praca. Głównym obowiązkiem prezesa było śledzenie programów konkurencyjnych stacji i odpieranie absurdalnych nieraz zarzutów, jakie te media wysuwały pod adresem władz. Oto pierwszy z brzegu przykład: Jedna ze stacji nadała program pod tytułem „Kły i pazury”. Najpierw przypomniano oczywiste fakty – że króla natura wyposażyła w kły i pazury, że kły i pazury mają także wszyscy królewscy ministrowie od ministra policji Tygrysa, aż po minister propagandy Hienę. Z tej niewinnej biologicznej informacji wysnuto nieprawdopodobny wniosek. Sugerowano, że cały królewski dwór to klika, która tylko i wyłącznie dzięki swojej sile i drapieżności utrzymuje się przy władzy; że Jego Wysokość Leon XXXVII nie jest dobrotliwym, dbającym o poddanych władcą, tylko krwawym uzurpatorem gnębiącym inne zwierzęta, a w szczególności te, których natura pozbawiła możliwości skutecznej obrony.
Reakcja była natychmiastowa. Już następnego dnia telewizja wyemitowała zrealizowany w ekspresowym tempie przez samego prezesa program „Po co kły i pazury?”. Dowodzono w nim, że takie zwierzęta, jak Antylopy, Zebry, czy Gazele nie mają kłów i pazurów, bo ich nie potrzebują. Znalazłszy pod opieką rządu, którego ministrowie mają kły i pazury i króla, który nie tylko ma kły i pazury, ale także zawsze gotów jest ich użyć w obronie swoich poddanych, żyją w braku zagrożeń i dlatego w toku ewolucji ich kły i pazury zanikły.
Pomimo tak oczywistych argumentów wroga stacja nie zamilkła. W porze największej oglądalności podała przepis na miksturę mającą stymulować rośnięcie kłów i pazurów. Wkrótce w państwie rozpoczęły się niepokoje. Minister Lampart zorganizował ekskluzywne polowanie dla zagranicznych gości, a Gazele rozszarpały wszystkich myśliwych powodując tym poważne komplikacje na arenie międzynarodowej. Sytuacja zrobiła się napięta do tego stopnia, że rząd z królem na czele musiał się udać na emigrację.
Teraz prezes Skunks zastanawia się, czy wystarczy mu tylko umiejętność robienia wokół siebie smrodu. Czy też, jak najwięksi dygnitarze musi emigrować, albo może sporządzić sobie cudowną miksturę...

autor

jastrz

Napisany: 2022-08-08 Dodano: 2022-08-08 02:03:39

Ten wiersz przeczytano 881 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Ironiczny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie