Kocha poezję, która przemawia...
Pewnie sobie łgam i słowem wzruszam
myślę, że zemnie nierogata męska dusza
z jednego tylko powodu, bo
kocham poezję, ona mnie w sercu wzrusza
Nie jestem wrażliwcem, prosty jak cep, młot
i sierp
ale gdy zacznie ktoś poezją mnie dotykać
zamieniam się w wrażliwca, serce płacze
duszy mówię a wrażliwa a ty ze mną cierp
Sam pisze coś co nazwać poezją pragnę
zatapiam swe myśli w kwiatach, w
przyrodzie
szukam wokół nich słów i wtedy piękna
łaknę
czy dobrze rozumiem co to jest poezja w
rozumie
Nie wiem czym jest poezja...
nie wiem czym jest poezja...
i jej nie piszę
zapisuję to...
co sercem i duszą słyszę..
taka romantyczna dusza...
co kocha poezję,
która przemawia i wzrusza...
zbyt wrażliwa...
o pojemnym sercu i myślach
nieuczesanych...
pragnąca malować świat kolorami
szczęścia...
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
slonzok
Komentarze (5)
Sądzę, że każdy odpiera poezję inaczej, ale przede
wszystkim
zmyłem wrażliwości i serca,
myślę, że tej wrażliwości Autorowi nie brakuje, miłego
wieczoru życzę.
To jest poezja. Piękna.
Pozdrawiam serdecznie :)
Tu zaprotestuję.
Czym jest poezja to Pan wie( wiesz).
Tu jest.
zapisywanie tego co sercem i duszą się słyszy jest
właśnie poezją
Piękny
"zapisuję to...
co sercem i duszą słyszę.."
Przemawia do mnie :-)