Kochaj (sonet)

Wybiegłem myślami w przyszłość, tam, niedaleko,
Postawiłem stopy na gruncie bliskim, znanym,
Wśród dziwnych kształtów morskie szaleją bałwany,
To czas zmian; - pozostawię mój byt pod opieką.

Ziemia obruszy się, a ognie świat podpieką,
Od prawnuczki Husara odlecą bociany,
Ze słodkich wód Wisły martwe wypłyną brzany,
Bogate schrony grubym się strachem powleką.

Nie widzę żywej duszy na zniszczonej drodze,
Smród, gruzy i zgliszcza betonowej pustyni,
Obłoki dymu przodują na pierwszym planie.

Jeśli będzie trzeba odejdę skąd pochodzę,
Niech każdy z osobna w dobrej wierze uczyni,
Cokolwiek z miłości, co ma związek z kochaniem.

autor

Snowboarder

Napisany: 2008-04-10 Dodano: 2008-04-15 09:08:36

Ten wiersz przeczytano 626 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie