Kochanek
Muszę wreszcie iść przed siebie,dokąd dotrę sama nie wiem...
Przy mnie trwasz
znasz wszystkie chwile
każde przewinienie
każde nocne westchnienie
Otulasz zimnym chłodem
gdy puka bezradność
ocierasz smutek
bliskość czuję ,obecność
Przyszedłeś ...
kochanku
z łez zrodzony
nie zdradzisz
nie okłamiesz
nie zranisz
zawsze przy mnie
Stojąc bezradnie
spoglądam w lęk
przerażenie skąpane
w oczach pełnych twego istnienia
Czuję dotyk
spojrzenie , chłód
jesteś przy mnie
nie opuścisz
Kim jesteś
smutkiem ,żalem
trudem dni
każdą łzą co w oczach lśni
jesteś , będziesz
aż do końca dni
autor
Romantyczna-Dusza
Dodano: 2009-04-30 12:29:56
Ten wiersz przeczytano 484 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Przyszedłeś kochanku i to jest najpiękniejsze...
Tak, romantyczny,ciepły, taki jak lubię.Dobrze nie być
samotnym,a jeżeli kochanek jest wszystkim i radością i
smutkiem i żalem i ciepełkiem na zimne dni, czegóż
więcej?Ładne porównanie i metafory.
Kim jesteś
smutkiem ,żalem
trudem dni
każdą łzą co w oczach lśni
jesteś , będziesz
aż do końca dni
Oj romantyczno duszo pięknie napisałaś pozdrawiam:)
gdyby go zrymować byłby ciekawszy i w odbiorze i w
formie ale...:)))poz.
pięknie,romantycznie,emocjonalnie