Kolej rzeczy
Odfruwają wraz z ptakami
dźwięki minionego lata.
Na zielono-rdzawych myślach
czas w nas nową pieśń wyplata.
Na nostalgiach grają czułym
nuty pozłacane wspomnień.
A nam bliżej znowu będzie,
gdy zapukasz deszczem do mnie.
Tęskną łezką zatrzepoczesz,
kolorami załkasz tęczy,
bym w jesiennym zagubieniu
miała ciebie tuż za rzęsą.
Przybędziemy w nowe strony,
z wina purpur końca lata.
Na ostatnią porę roku
pieśń przytuli, szronem zbrata.
autor
Rozalia3
Dodano: 2022-09-29 05:02:11
Ten wiersz przeczytano 1413 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Dziękuję pięknie wszystkim gościom za odwiedziny i
miłe słowa:)
Pozdrawiam Was serdecznie i życzę spokojnej, pogodnej
niedzieli:)
Niestety - tak jest. I metaforycznie, i w realu.
Wartościowy przekaz.
Witaj
Bardzo fajny wiersz...
Przychylam się do komentujących.
Pozdrawiam
;)
Pięknie Rozalio, bardzo pięknie u Ciebie...:)
Przepiękne, wzruszające wersy Rozalio, uwielbiam
czytać Twoje wiersze. Serdeczności jesienne dla Ciebie
:)
Kolej koleją ale czasami smutno ze dworzec tak blisko.
Obrazowo i po kobiecemu Pozdrawiam z uśmiechem:)))
Bardzo ładne melancholijne wersy wraz z puentą,
pozdrawiam ciepło.
Przepiękne melancholijne rozmarzenie.
Pozdrawiam jesiennie
Ślicznie dziękuję wszystkim gościom za przybycie i
słowa w komentarzach:)
Pozdrawiam Was bardzo ciepło i życzę miłego,
spokojnego wieczoru:)
Przecudna melancholia,
pozdrawiam serdecznie:)
Ależ pięknie...
To już dzisiaj nic nie czytam, zostaję zadumany przy
Twoim Wierszu.
Pozdrawiam ciepło, Rozalio :)
Melancholia przemijania
do wielokrotnego czytania. +++
Pozdrawiam serdecznie. :)
Bardzo ładny wiersz, bardzo, bardzo.
Pozdrawiam serdecznie :)
Cudna melancholia. :)
Śliczny wiersz. Pozdrawiam:-)