kolejny raz
"Poezja jest stara jak świat i skończy się dopiero z nim razem.(...) wynaleziono poezję, aby zaspokoić głód piękna." Jan Parandowski
pleśń kwitnie
na plamach jadu
rozbite złudzenie
spróchniała radość
wszędobylski opar
wpełza wbrew woli
wywołując mdłości
próba dostosowania
- negatywna
autor
Julia Pol
Dodano: 2016-11-24 19:49:29
Ten wiersz przeczytano 1864 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
przyzwyczajenie ?
smutno i wymownie ....
pozdrawiam serdecznie - jakoś nie pasuje mnie ten
wiersz w Twoim wydaniu:-)
Super Juleczko, i jeszcze jedno poezja powinna być dla
ludzi i wśród ludzi a nie Poezja dla poezji, bo to
chyba odwrócenie pojęć. Pozdrawiam Cie serdecznie :)
Dziękuję za miłe słowa komentarza.Pozdrawiam.
Mocne :) pozdrawiam i głos zostawiam +
oj smutno
serdeczności:)
Dziękuję Julio za komentarz. Przy Twoim wierszu trochę
mnie ciarki przechodzą. Dobry. Pozdrawiam:)Kali
Mocne słowa...
Nikt nam nie obiecał że będzie łatwo. Bardzo wyraziste
pozdrawiam i dziękuję za komentarz Julio:)))
Smutno i prawdziwie, Julio.
Serdeczności:)
Czasem brak dostosowania wychodzi nam na dobre :)
ładnie poprowadzony temat.Dziękuję za dostrzeżenie
literówki poprawiłem dziękuję.Pozdrawiam.
smutnie i wymownie,,pozdrawiam :)
Madame do brzydoty nigdy...pozdrawiam motylku:)
Czas się dostosować.
Smutne, ale tej brzydoty trochę jest.
Pozdrawiam