kolejny raz
"Poezja jest stara jak świat i skończy się dopiero z nim razem.(...) wynaleziono poezję, aby zaspokoić głód piękna." Jan Parandowski
pleśń kwitnie
na plamach jadu
rozbite złudzenie
spróchniała radość
wszędobylski opar
wpełza wbrew woli
wywołując mdłości
próba dostosowania
- negatywna
autor
Julia Pol
Dodano: 2016-11-24 19:49:29
Ten wiersz przeczytano 1863 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
Nie smutno kwiatuszku, przelała się czara goryczy ale
to dobrze...wypłynie i będzie spokoj:)
Jakoś smutno u Ciebie
Dzięki za komentarz ten na ramieniu już mam w sercu
chyba też
Pozdrawiam
Dziękuję miłym gościom za wgląd i dobre słowo, w
waszych komentarzach jest dużo racji,pozdrawiam:)
Potężne wyznanie. I coś w temacie bolesnego się
zawiera.
Ciekawie ze smutkiem wierszyk Pozdrawiam Julio
czasem człowiek musi, bo inaczej się udusi ;)
pozdrawiam :)
Fajny wiersz.Oby te plany jadu nie były jadem ludzkim.
Dobra miniatura.
Miłego dnia.
Ciekawy, smutny msz wiersz Julio.
Dobrego dnia. Dziękuję!!
Pozdrawiam serdecznie:)
No niestety ludzie jadem plują ...trzeba się
uodparniać.Pozdrawiam miło.
Ciekawa refleksja...
pozdrawiam gorąco:)
Julio zaintrygowałaś mnie.mam w sobie niepokój :)
dobry wiersz
Bardzo ciekawy przekaz :)
rozbite złudzenie .. czas wszystko posklejać ..