Komórka
Paranienormalna rzeczywistość
Okala Ziemię jak matka
Zamienia doczesną oczywistość
W nędzne myślenie dwulatka
Góry, lasy pełne czarnych kątów
A w nich rośliny i trawa
Mają w sobie twych nieznanych katów
Ty myślisz że to zabawa
Drugi człowiek
Chodzące twierdze nie do zdobycia
Zamknięte we własnych murach
Stanowią coś do odkrycia
Ty masz głowę w nierealnych chmurach
Duchy postaci które przecież znasz
Masz z nimi kontakt codziennie
Choć sam nie widziałeś ich twarzą w
twarz
Kochasz ich z serca niezmiernie
Świat
Staje się labiryntem bez końca,
Ty nie masz kłębka i nici
I nie wstawi się żaden obrońca,
Czy święci chwałą spowici
autor
Indywidualistka1234
Dodano: 2017-12-07 20:35:56
Ten wiersz przeczytano 829 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
ciekawy wiersz
pozdrawiam :)
ciekawy wiersz
pozdrawiam :)
ciekawy wiersz
pozdrawiam :)
Interesująca refleksja, daje do myślenia, pozdrawiam
:)
....ciekawa refleksja...zatrzymuje... Spokojnej nocy
:)
Witaj. Podobaja mi sie refleksje na temat czlowieka i
swiata, w ktorym zyjemy. Moc serdecznosci:)
Podoba mi się, z przyjemnością zostawiam głos! :-) I
pozdrowienia! :-)
Dziękuję i miłego wieczoru
Bardzo ciekawy wiersz, z ciekawymi przemysleniami,
reflekstyjny, zatrzymuje.
Jak dla mnie, to jest bardzo dobry wiersz, czuje sie
emocje,
Pozdrawiam serdecznie.:)
Mądre i do tego ładnie napisane
przemyślenia.
Miłego wieczoru Indywidualistko.
Bardzo zajmujący wiersz i trudny w ocenie
bo patrzysz na świat własnymi oczyma, a co siedzi w
duszy człowieka wie tylko on sam.
Pozdrawiam Zosiu miłego wieczoru.
Dziękuję i wzajemnie :)
Podobają mi się wszystkie trzy części. Pozdrawiam.
Głos zostawiam. Spokojnej nocy ;)))
ludzie to przecież także zwierzęta..na szczęście
niedługo chwilowo święta