Konfrontacja po latach

Cześć córeczko, po­roz­ma­wiasz z tatą ?
O czym?
O tym jak mnie zostawiłeś?
Mo­je rodzeństwo raniłeś?
Matką gardziłeś?
Tchórzem byłeś ?
Jes­teś !
Jes­teś podły, obrzydliwy,
niep­rzy­jem­ny no i chciwy.
Po­mawianie to two­je powołanie
tak sa­mo jak i życie uprzykrzanie.
To ciągłe sądowanie.
Tak się zacho­wują dra­nie !
Dużo życia Ci nie zostało,
ale ciągle Ci mało...
Ósemkę dzieci spłodziłeś.
Przep­raszam, dziewiątkę
tam­to też porzuciłeś.
Masz czel­ność Oj­cem się nazywać?
Od­puść, wróć do siebie i przes­tań się odzywać.

autor

PełnaSprzeczności

Napisany: 2015-07-29 Dodano: 2015-07-29 11:54:00

Ten wiersz przeczytano 1068 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie