Koniec...

Koniec...nicość, pustka, dno,
połamany ludzik pełznie po labiryncie,
nie znajduje wyjścia...serce zostało w tyle.

Nigdy już nie wróci, samotność jego przyjacielem,
opuszczony- nikt nie wskrzesi w nim szczęścia.
Kręte drogi przemierza, idzie po omacku,
wpadnie w otchłań...?

Kto na niego nocą czeka...ciemność?
Przemierza ostatnie kilometry,skręca,
znowu początek...zagubienie.

autor

MarcinKozak

Napisany: 2011-08-30 Dodano: 2011-08-30 19:45:29

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie