Koniec przyjaźni?
Podniósł się głos,
zwalił się stos przyjaźni
co wieczną być miała,
a mina groźną się stała.
Co z tego, że słychać:
Nie chciałam!
To koniec, już tylko znajomość.
Wrogo rzucone spojrzenia.
Przyjaźni tej koniec istnienia.
A dzisiaj już cisza,
nikt nic nie pamięta.
Każdej z nich buzia uśmiechnięta,
zapomniały...
Jedna o drugiej,
swe mocne więzy zerwały.
Z przyjaciółek, nieznajomymi się stały.
Komentarze (2)
Są chwile, kiedy czyjaś pomocna dłoń
jest niezbędna; czyjaś obecność jest ratunkiem.
Nie szafuj słowem - przyjaźń
bo ono znaczy wiele,
znajomych pełno dokoła,
nieliczni to przyjaciele.
Przyjaźń polega na zrozumieniu i tolerancji a także
wybaczaniu To mądra miłość Wiersz bardzo wymowny+