Koniec życia
Wiersz poświęcony pamięci Najai'a Turpina
Żal, Ból i Cierpienie,
Jego siła tym razem nie pomogla.
Pozostało tylko po nim wspomnienie,
Jego psychika poprostu w gruzach legła.
Co czuł kiedy swój ból kończył?
Tego nigdy już się nie dowiemy.
Wrota do królestwa Boga Otworzył,
A My teraz tylko płaczemy...
Słona łza spływa po policzku,
Smutek gości w sercu...
Ciemność ukryta w świecy plomyczku,
Dlaczego? Odpowiedz Boże! Życia mędrcu...
Ogromny człowiek nie tylko ciałem ale i sercem nie wytrzymał ciężaru życia:'(
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.