Konik

Spójrz! Oto dziś stanęliśmy na Świata-dachu!..
Tu kończy się wędrówka słońca i obłoków;
Nie wysilaj swych uszu – nie usłyszysz kroków
Innych niż własne; to serce twe drży ze strachu!

Widzisz tę ścieżkę wąską i przepaść pod nami?
Tutaj los nasz zwierzęciu musimy powierzyć;
Mądry koń! Patrz, jak odległość poczyna mierzyć,
Jak rusza nagle, jak kurz wzbija kopytami,

Jak skacze!.. I w-z
l
e
c
i

ał…

autor

nagelneu

Dodano: 2009-02-11 20:02:01

Ten wiersz przeczytano 743 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sylabiczny Klimat Wesoły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie