(kon)sekwencje wliczone w...

Raz jeszcze,

mimo wszystko (negatywna) dxziękuje bardzo za
odpowiedż.

Pozdrawiam.

Molico, też nad tym ubolewam, ponieważ nawet wydanie
wyroku sądowego opatrzone uzasadnieniem. Niestety jury
konkursowe jest autonomiczne i kolegialne i nie chwali
się, dlaczego takie a nie inne podejmuje decyzje, a
jeśli już to bardzo lakoniczne komunikaty.
Pozdrawiam:)

Wando, kategoryzacja nie wynika z wiersza czy cytatu,
po prostu tak ułożony jest świat z podziałem na
wierzących w Boga i niewierzących, czy wyznających
inne wartości. A czy wiersz (poezja) nie jest
uproszczeniem, dwuznacznością dającą pole do
interpretacji czytającemu?
Pewnie że każdy tutaj jest wierszem, zapisem mowy
wiązanej, oprócz prozy, czyżbym zasugerował inaczej?
To tylo zapis, a co sobą niesie, to już inna sprawa.
Pozdrawiam:)

wierzący bywa czasami ateistą:)
szukanie Boga w drugim człowieku, to dla mnie po
prostu szukanie dobra, miłości, bezpieczeństwa i jest
tożsame z szukaniem człowieka w człowieku. Chyba
trochę zagmatwałam:)
Wiersz, obok którego nie można przejść obojętnie.

na szczęście cmentarze są już komunalne, ale wciąż
tkwi w nas strach przed pochówkiem bez księdza.

Ciekawie o dylematach wiary i niewiary. Zastanawiam
się, czy zamiast
"pod murem" nie powinno być "za murem"(cmentarza
parafialnego).
O takim grzebaniu grzeszników słyszałam. Miłej
niedzieli:)

witaj,

czy to 'szerokie' forum uzasadniło w jakikolwiek
sposób swoje wyróżnienie?

Pozdrawiam solo.

Jak na uniwersalny przekaz wg deklaracji Autora -
cytat otwierający kategoryzuje i upraszcza (niestety),
a pointa - silnie dyskusyjna.
Wiersz - jak każdy tutaj - jest Wierszem.

chacharek, wszystko we wszechświecie jest skończone,
choć niekoniecznie ma granice:)

mily, wiersz nie wymaga składania deklaracji wiary ani
nawet nie zajmuje stanowiska, zgodnie z
przeznaczeniem.
Odniosłaś się do cytatu, w którym wierzący jak i
ateiści znajdą coś dla siebie:)

e.jot, przekleństwo może być darem, jak dar
przekleństwem:)
Ot, paradoks człowieka poczciwego:)

Być może brak wiary w życie wieczne jest wyrazem
pewnej pokory wobec początku i końca

PS.
Gdybym uwierzyła w cytat wyszłoby, że jestem ateistką,
a nie jestem :)

Abandonie, i słusznie wyróżniony, ale i bez tego
spokój we mnie krzepnie.
PS A`propos czytania. Mam podobnie, i zastanawiam się
od dawna - dar to, czy przekleństwo. Przepraszam za
wprowadzenie smutnego akcentu:)

e.jot, ma się ten dar;)
Chociaż to wiersz bardziej uniwersalny, wyróżniony
zresztą na szerokim forum:) Tak że spokojnie możesz
się z nim utożsamiać:)

mily, pozwól, że autor nie zagłębi się w dyskusję, a
skupi się na analizie odbioru:) Jednak nie wszystko
jest takie proste i jednoznaczne...
Dziękuję za głos w sprawie:)
Pozdrawiam:)