korale
Czy drogie bo piękne
bądź piękne bo drogie
Te białe korale
tak pragnę I chwale
gdyż są tak urocze
wprost lśniące ochocze
ach zimne w dotyku
jak woda w strumyku
na ich widok gorączka
wychyla się rączka
chcę! Muszę je mieć!
Świeć mi koraliku świeć
słyszałeś kochanie
za ladą te panie
“na Pani szyi ten widok nie
myli”
wszak kochasz mnie?!
Zabierzmy więc je
I zapłać proszę ładnie
ja mam portfel na dnie.
wiem że doczekam się związku którego nie będę w stanie wycenić ani zamienić na żadne perełki
autor
she1988
Dodano: 2009-05-25 09:21:32
Ten wiersz przeczytano 488 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Rozbawiła mnie trochę ta puenta,
myślę, że się doczekasz, bo życie jest radosne,
pozdrawiam serdecznie :)
życzę Ci abyś sie doczekała...pozdrawiam