Koscieliska
-- inspiracja do poezji Adama Asnyka,
Wiatr w tancu sie otarl
o strome Tatr szczyty
i caly krajobraz
w biala mgle spowity,
sterczace skaly i rdzawe parowy,
zjezonych smerek i swierkow glowy,
i blyskawica, co wsrod nieba
blyska,
............."to Koscieliska."
Wodospadu huk grozny
i krysztal potokow
srebrzystosc zdrojow
i w sniegu stokow,
aksamit mchow, potokow spiew
i lawin snieznych butny gniew,
zielonosc wawozow,
co barwi urwiska,
.............."to Koscieliska."
I swiezosc chlodu
z zywica zmieszana,
o wschodzie slonca
z samego rana,
przesiaknieta fiolkiem,
cisza i spokojem,
przerywana czasem komarow rojem
i zorza, co rozem w lazurze blyska,
................"to Koscieliska."
Na kamiennych glazach
rdzawe porosty,
zawalone pnie stare i wiszace mosty,
i srebro szarotek,
i tecza sie mieniace
krople rannej rosy... i to zlote slonce,
co o brzasku dnia
promieniami blyska,
................"to Koscieliska"
............dedykacja dla tego, ktorego tworczosc jest dla mnie wzorem, Adama Asnyka
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.