W KOSMICZNEJ PUSTCE
z dedykacją dla GOSI ! WSPÓŁAUTORKI.
w kosmicznej pustce serca samotne,
co się znalazły w życia jesieni,
marzą wciąż jeszcze o swoim szczęściu,
o kimś kto życie smutne odmieni!
lecz już niestety nadeszła starość,
i nic dobrego ich już nie czeka,
choroby,smutek pamięci żałość.
taka to smutna dola człowieka.
może gdy przejdą na druga stronę,
będą wiedzieli że są u celu,
gdy się pozbędą bagażu wspomnień,
wtedy zabłyśnie światło w tunelu.
wtedy zaświeci im jeszcze słońce,
los się odmieni, szczęście powróci,
bo tutaj tylko żałosny koniec,
młodości nigdy i nic już nie zwróci.
Autor gocha-tan i vin 13.04.2011
autor
violuchna13
Dodano: 2013-05-09 10:01:15
Ten wiersz przeczytano 935 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
kosmiczna pustka i samotność
tęsknota i okno nadziei
miłość zawsze ma czas i nigdy
nie wiadomo kiedy do nas zawita
Pozdrawiam serrecznie
Poetyczny, przepiękny wiersz o starości.
:)
Ładny wiersz pełen tęsknoty i nadziei.
A pamiętasz, że......
[...]Każda miłość jest pierwsza:)
Violuchna uśmiechnij buziolek:)
Rytmiczny wiersz, szkoda, że bez odrobiny nadziei...
może ... kto to wie
bardzo dobry z nutką tęsknoty
pozdrawiam:-))))))
...tęsknoty pełen i nostalgii Twój
"motyl".Śliczny.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Ładny rytmiczny wiersz. Gdyby poddać małej kosmetyce i
zlikwidować część powtórzeń, byłby jeszcze ładniejszy.
W ostatnim wersie "już" zdaje się być zbędne. Miłego
dnia.
"młodości nigdy i nic już nie zwróci"...ano nie
zwroci:)