Krąg
W tym kręgu Ja i Ty i wiele innych osób.
Czekamy na swą kolej, na zabranie głosu.
Problemów cały ogrom, piętrzą się i
mnożą.
W jeden kosz zebrane, wspólny bukiet
tworzą.
Lecz każdy płat osobno przemiany
poszukuje.
Jeden jest radosny, inny boleść czuje.
Problemem jest kolejnym, na smutki te
zaradzić,
By można było wszystko w jeden wazon
wsadzić.
Lecz w kręgu tym magicznym kwiaty
ożywają.
Karmione słów nadzieją, korzenie
zapuszczają.
autor




suzzi




Dodano: 2005-03-12 00:14:20
Ten wiersz przeczytano 420 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.