Kraina marzeń
jak Feniks
odrodził się z popiołów
zapomnienia do życia
w ogniste skrzydła
otrzymał oddech wiatru
i wzbił się w przestworza
wysoko ponad rzeczywistość
aby przelecieć przez czas
upływających chwil
do wybranej krainy
jego serce pełne wiary
w oczach iskierki nadziei
pełen nowych sił
do pokonywania
przeciwnych wiatrów
i zawirowań burz
przelatuje ponad chmurami
niezmierzonych odległości
aby dotrzeć
leć złotopióry
ponad chmury w błękit
ponad czas w dal i wyobraźnię
do wybranej krainy
15.02.2005.

kazap




Komentarze (26)
Kazapie polecę z Tobą do wyśnionej krainy marzeń -
super wiersz
Bardzo przyjemne, lekkie słowa.
Warto marzyć, warto:)
Witaj Karolu, milo goscic u Ciebie.
Ale jesli juz, to pozwol na kilka uwag.
"z popiołów zapomnienia" dopelniaczowka,
"w ogniste skrzydła otrzymał oddech wiatru"
nie pasuje mi tu "otrzymal" - nabiera sie oddech.
"przelatuje ponad chmurami niezmierzonych odległości
aby dotrzeć" -inwersja.
Feniks odradzal sie co piecset lat,my odradzamy sie
wielokrotnie w ciagu zycia:)
Pozdrawiam serdecznie+++
Wiersz ładny jest, budzi optymizm :)
Hmmm... Nadzieja, marzenia. Piękny wiersz. Cieplutko
pozdrawiam + zostawiam
fermentol - nie mam tajemnic - owocnych poszukiwań
Piękne metafory! super wiersz++++++
Pozdrawiam serdecznie :))
Dobro - się nie zmienia,
- nie potrafi - bo
Jego duszę...wypełniają marzenia,
- o dobrych ludziach -
z kryształowymi sercami..
Jak złotopióry,
chciałabym pofrunąć w błękit
odnależć swoją krainę marzeń.
Wiersz, który pobudza wyobrażnię i marzenia.
Pozdrawiam:)
Rzeczywiście można się rozmarzyć i zapragnąć. Pięknie
to przedstawiałeś. Pozdrawiam:)
Podoba mi się Twój wiersz, odradzamy ciągle i ciągle
od nowa, taki nasz los.
Radosny i pełen optymizmu... cieszę się i życzę dużo
wiary..
marzenia dodają kolorów do szarej codzienności...gdy
mi jest źle i ja odlatuję w krainę fantazji...wiersz
ładny,pełen nadziei i optymizmu...pozdrawiam