Kraina uroku
Mój pierwszy wiersz, początek mojej twórczości. Powstał na potrzebę konkursu, który miał opowiadać o swoim miejscu zamieszkania. Jestem szczęśliwa, że postanowiłam to napisać ;)
Przeźroczyste niebo rozpościera się nad
jeziorem
Wiatr porusza niewielkimi falami
Głaszcze wodnymi roślinami i glonami
Dotyka rękoma drobnych ryb
Ukrytych pod mostem
Kołysze drzewami i krzewami
Dmucha lekkim piaskiem
Utrudniając widok turystom
Przesiąkniętych pasją
Słońce świeci ognistym promieniem
Daje ciepło płatkom różnorodnych kwiatów
Odsłania wszystkie drobnostki
I pokazuje blady dym
Wypływający z komina wielu domów
Otaczająca je przyroda
Przypomina skrzydlatego motyla
Dającego światło i życie mieszkańcom
Przenikając ich dusze miłością i
życzliwością
Wszystko dookoła przypomina przodków i ich
historię
Przekazywaną młodym pokoleniom
Każdy płatek odzwierciedla ich dusze
Przepełnione żarem patriotyzmu i chęcią
walki za ojczyznę
Każda kropelka deszczu to jak miliony łez
przelanych za ich życie
Każde wspomnienie to powrót do tamtych
czasów
Każda cząstka tego miejsca skrywa w sobie
Ból
Cierpienie
Ale też i radość z przeżytych chwil
Żaden listek
Żadne źdźbło trawy nie pozwoli o sobie
zapomnieć
I na zawsze pozostanie w głębi naszych serc
Komentarze (6)
Dziękuję Państwu za miłe słowa. Nie sądziłam,że mój
wiersz spotka się tu z tak pozytywnym odbiorem ;)
Super wiersz ,nie wiem dlaczego tak mało ludzi
zagłosowało na ten wiersz :( ja zagłosuję
Śliczny,tym bardziej że młoda osoba pisze o pamięci
osób, którzy oddawali życie by mogło być właśnie tak -
nie każdy to docenia.Pozdrawiam
++.
ładnie pozdrawiam
Bardzo ladny wiersz:)