Krajobraz
Wczoraj
niedostępne
pogmatwany szyfr
(dostęp w tobie)
zaryglowane drzwi
przechodzisz
mijasz
chciałabym
żebyś tylko spojrzał
w moją stronę
dopiero co
ku mnie
wiodły drogowskazy
niewidoczne dziś
stałam się
częścią krajobrazu
-33-
autor
Kri
Dodano: 2022-09-27 00:08:07
Ten wiersz przeczytano 1256 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Fajnie piszesz, zawartość i treść podoba mi się.
Życze radosnego popołudnia :)
Wymownie o tym jak szybko niektórym mija zauroczenie.
Miłego dnia Kri:)
Bardzo ładnie...
Pozdrawiam :)
Ciekawy wiersz o miłości.
Można popaść w melancholię, gdy nie ma się szczęścia w
miłości. Pragnienie wzrasta a smutek serce ogarnia.
Miłość nie pyta o zgodę, sama przychodzi i odchodzi.
Najpiękniejsza jest ta, która trwa do deski grobowej.
Serdecznie pozdrawiam :)
Gorzka, ale świetna puenta znakomicie spinająca się z
tytułem.
Pozdrowienia.
Piękny wiersz, z melancholią na czele, pozdrawiam
serdecznie :)
Wiersz wypełniony smutkiem i tęsknotą. Miłość Cię
znajdzie - tylko wyjdź do ludzi. Pozdrawiam cieplutko,
beztroskiego dnia:)
przeminęło z wiatrem...
Bywają też powroty niemożliwe.
Nawet przy otwartych wciąż drzwiach.
Z podobaniem dla tego melancholijnego krajobrazu...
Smutny, ale bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Daję plusik:-)
Przemijająca miłość ujęta w rzeczowe wersy. Smutne,
ale tak bywa. Pozdrawiam serdecznie :)
Podoba się!!
Głos mój i szacun jest twój